Fot: mat. pras.
Jeden diabeł to literacki autorki, z liczby szczegółów podejrzewam, że oparty na własnych doświadczeniach. Przeczytałam z dużym zainteresowaniem, chociaż odradzam komukolwiek, kto właśnie zaczyna życie zawodowe.
Karolina Lubczyk skończyła kocha orientalne jedzenie, swój dyplom z kulturoznawstwa i amerykańskie książki. Żadne z tych osiągnięć nie zapewnia jej niestety stałej pracy. Zniechęcona śmieciowymi umowami przyjmuje propozycję pracy jako sekretarka w budżetówce. Szybko orientuje się, że świat państwowych instytucji rządzi się swoimi prawami, a żeby przeżyć trzeba mocno się nagimnastykować.
Kto słyszał opowieści o budżetówce wie doskonale ile prawdy jest w tej książce. Biurowe plotki, parafki w dzienniku korespondencyjnym, wszystko w 3 kopiach a na sam koniec wyjątkowo niemiła księgowa. Te specyficzne środowiska są dla jednych materiałem na komedię, dla innych na dramat, chociaż są też tacy, którzy idealnie się w nich odnajdują. Powieść przeczytałam z przyjemnością, pochylając głowę nad absurdem polskich realiów. Raczej jednak do niej nie wrócę. Za mało się w niej dzieje: absurdy i bzdury z polskiej budżetówki to za mało, żeby zająć czytelnika na 500 stron. Nie wrócę, bo doceniam strasznie pracę dobrej sekretarki, o której autorka nie ma chyba dobrego zdania. „Po raz pierwszy od dawna czułam, że nie jestem niczyją służącą” – po tym zdaniu straciłam większość sympatii do Karoliny Lubczyk. Jest w tej książce dużo rezygnacji (historia Natki), mało optymizmu, a ciekawe historyjki z życia biura to za mało. Boję się, że kiedy przeczyta ją jakiś absolwent, który właśnie szuka pracy, mógłby po prostu popaść w depresję i rezerwować od razu bilet na przysłowiowy zmywak za granicą. Jeden diabeł to książka wyłącznie dla osób 30+.
Marta Czabała
Tytuł: Jeden diabeł
Autor: Katarzyna Rapczyńska – Lubieńska
Wydawnictwo: Prószyński
